All Posts By

Ewelina Ocipinska

patenty własność przemysłowa wzory przemysłowe

Konferencja z udziałem mec. Pankowskiej: Wsparcie działalności inwestycyjnej i badawczo-rozwojowej przedsiębiorstw

14 listopada 2016

W dniu 15.11.2016 r. w siedzibie Warszawskiej Izby Gospodarczej (Trębacka 4, Warszawa) odbędzie się spotkanie informacyjne dotyczące możliwości pozyskania dofinansowania dla przedsiębiorstw z funduszy unijnych na działalność inwestycyjną i badawczo-rozwojową.

Podczas spotkania mec. Aneta Pankowska przedstawi prezentację na temat prawa własności intelektualnej jako kryterium dostępu do środków Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014 – 2020.

Organizatorami spotkania są: STRATEGO, Warszawska Izba Gospodarcza, Kancelaria RKKW oraz mBank. Spotkanie objęte jest patronatem Marszałka Województwa Mazowieckiego – Pana Adama Struzika.

Ramowy program konferencji znajduje się pod linkiem: http://rkkw.pl/assets/Agenda-wydarzenia-15-listopada-2016.pdf.

0 Komentarzy
cyberbezpieczeństwo prawo IT

Czy implementacja dyrektywy NIS poprawi cyberbezpieczeństwo w UE?

17 października 2016

Gwałtowny rozwój technologii informacyjnych sprzyja zwiększeniu efektywności komunikacji, powstawaniu innowacji oraz ułatwieniu świadczenia usług, ale także rodzi ogromne niebezpieczeństwa związane z atakami na sieci informatyczne. Skalę problemu ilustruje „2016 Security Report” przygotowany przez Check Point Software Technologies Ltd, zgodnie z którym w przeciętnym przedsiębiorstwie co 4 sekundy ściągane jest nieznane złośliwe oprogramowanie, co 32 minuty dane wrażliwe wysyłane są poza serwery przedsiębiorstwa, a straty przedsiębiorstw związane z utratą danych wzrosły w ostatnich 3 latach o 400 %. W samym 2015 roku wykryto prawie 144 miliony (!) rodzajów nowego złośliwego oprogramowania. Nie ulega zatem wątpliwości, że niezbędne jest skonstruowanie narzędzi zapewniających globalne cyberbezpieczeństwo.

Z tego względu w dniu 06.07.2016 r. Parlament Europejski przyjął dyrektywę w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii (2016/1148/UE, dalej jako: „Dyrektywa NIS”). Dyrektywa NIS została przyjęta jako odpowiedź na zagrożenia związane z cyberbezpieczeństwem na terytorium Unii Europejskiej – wcześniej bowiem kwestia ta nie została w odpowiedni sposób uregulowana. Wprawdzie przyjmowane były takie dokumenty, jak np. dyrektywa dotycząca ataków na systemy informatyczne (2013/40/UE) czy dyrektywa w sprawie rozpoznawania i wyznaczania europejskiej infrastruktury krytycznej oraz oceny potrzeb w zakresie poprawy jej ochrony (2008/114/WE), jednak nie ujednolicały one w odpowiednim stopniu przepisów oraz strategii państw członkowskich w zakresie cyberbezpieczeństwa. Wdrożenie Dyrektywy NIS ma natomiast stanowić „całościowe podejście na poziomie Unii, obejmujące wymogi dotyczące budowania i planowania wspólnych minimalnych zdolności, wymianę informacji, współpracę oraz wspólne wymogi w zakresie bezpieczeństwa dla operatorów usług kluczowych i dostawców usług cyfrowych”.

Zakres podmiotowy Dyrektywy NIS obejmuje dostawców usług cyfrowych (takich jak wyszukiwarki, usługi oferowane w chmurze) oraz operatorów tzw. usług kluczowych, czyli operatorów z sektorów: energetyki (energia elektryczna, ropa naftowa, gaz), transportu (lotniczego, kolejowego, wodnego, drogowego), bankowości, rynków finansowych, służby zdrowia, zaopatrzenia w wodę pitną i jej dystrybucję. Dyrektywa NIS rozkłada prawa i obowiązki związane z cyberbezpieczeństwem pomiędzy podmioty prywatne i publiczne. Akt ten ma na celu osiągnięcie wysokiego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych w UE, poprzez m.in. usprawnienie przekazu informacji o pojawiających się zagrożeniach pomiędzy państwami UE oraz podmiotami sektora krytycznego oraz ujednolicenie standardów ochrony.

Cele dyrektywy mają zostać osiągnięte poprzez:

  • ustanowienie obowiązków dla państw członkowskich dotyczących przyjęcia krajowej strategii cyberbezpieczeństwa;
  • utworzenie sieci Zespołów Reagowania na Incydenty Bezpieczeństwa Komputerowego (tzw. CSIRT);
  • stworzenie grupy współpracy zapewniającej strategiczną współpracę oraz wymianę informacji;
  • ustanowienie wymogów dotyczących bezpieczeństwa sieci i informacji oraz zgłaszania incydentów;
  • ustanowienie obowiązków dotyczących wyznaczania przez państwa członkowskie organów krajowych, punktów kontaktowych oraz CSIRT, którym powierzone zostaną zadania związane z cyberbezpieczeństwem.

Szczególną rolę we wdrażaniu dyrektywy będzie odgrywać Europejska Agencja Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA), której zadaniem jest koordynowanie współpracy pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie cyberbezpieczeństwa.

Co najistotniejsze, na mocy postanowień Dyrektywy NIS państwa członkowskie obowiązane są zapewnić, aby operatorzy usług kluczowych, a także dostawcy usług cyfrowych (a zatem także podmioty prywatne), zgłaszali właściwemu organowi krajowemu lub CSIRT incydenty związane z bezpieczeństwem ich sieci informatycznych. Wyznaczone organy krajowe powinny dysponować odpowiednimi narzędziami pozwalającymi na weryfikację, czy podmioty te rzeczywiście wywiązują się ze swoich obowiązków. Łatwo bowiem wyobrazić sobie sytuację, w której np. banki niechętnie będą zgłaszały ataki na swoje sieci informatyczne, obawiając się utraty dobrej reputacji.

Dyrektywa NIS weszła w życie w sierpniu 2016 r. Od tego momentu państwa członkowskie mają 21 miesięcy na implementację jej postanowień do przepisów prawa krajowego oraz 6 miesięcy na określenie dostawców kluczowych usług. Ministerstwo Cyfryzacji RP obecnie pracuje nad projektem ustawy o krajowym systemie bezpieczeństwa oraz nad projektem strategii cyberbezpieczeństwa dla RP. Chociaż pozytywnie należy ocenić próbę kompleksowego uregulowania kwestii cyberbezpieczeństwa wśród krajów Unii Europejskie, w obecnej chwili trudno jest przewidzieć, czy wdrożenie dyrektywy w ustawodawstwo państw członkowskich rzeczywiście będzie efektywne i wpłynie na wzrost cyberbezpieczeństwa oraz, przede wszystkim, czy podmioty prywatne będą należycie wypełniać obowiązki z niej wynikające. Chociaż nie ulega wątpliwości, że kroki podejmowane przez UE są słuszne i niezbędne, to jednak wydaje się, że skala wyzwań związanych z cyberbezpieczeństwem oraz stały wzrost zagrożeń przewyższają możliwości legislacyjne zarówno w skali krajowej, jak i na poziomie międzynarodowym.

Artykuł został wcześniej opublikowany na: http://biznesalert.pl/ocipinska-implementacja-dyrektywy-nis-poprawi-cyberbezpieczenstwo-ue/.

0 Komentarzy
własność przemysłowa znaki towarowe

Walka z podróbkami: sąd może nakazać zaprzestania dzierżawienia stanowisk podmiotom sprzedającym podróbki

4 października 2016

W orzeczeniu w trybie prejudycjalnym z dnia 7 lipca 2016 r. (sygn. C-494/15) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że dzierżawca hal targowych, który poddzierżawia stanowiska handlowe indywidualnym podmiotom, może zostać zmuszony do spowodowania zaprzestania przez te podmioty naruszeń.

Spór toczy się pomiędzy spółkami sprzedającymi ekskluzywną odzież: Tommy Hilfiger Licensing LLC, Urban Trends Trading BV, Rado Ukren AG, Facton Kft., Lacoste SA oraz Burberry Ltd a spółką Delta Center a.s., dzierżawcą placu targowego „Prazska trznice” w Pradze. Podróbki towarów produkowanych przez wyżej wymienione spółki sprzedawane były na owym placu targowym. W związku z powyższym spółki wniosły do czeskiego sądu o nakazanie Delta Center a.s. zaprzestania wydzierżawiania stanowisk podmiotom oferującym podrobione towary, powołując się na przepisy dyrektywy w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (2004/48/WE), która uprawnia posiadaczy znaków towarowych do wystąpienia na drogę sądową przeciwko pośrednikom, z których usług korzystają podmioty naruszające ich znaki towarowe.

Sądy I i II instancji oddaliły żądania wydania nakazu argumentując, że kupujący mieli świadomość, że towary są podrobione. Spółki wniosły więc kasację do Sądu Najwyższego, który zwrócił się do TSUE ze stosownym pytaniem prejudycjalnym.

TSUE w orzeczeniu stwierdził, że podmiot, który dzierżawi miejsca na placu targowym osobom trzecim, umożliwiając im w ten sposób sprzedaż podrobionych towarów, kwalifikowany powinien być jako „pośrednik” w rozumieniu dyrektywy w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej. Co za tym idzie, operator placu targowego może zostać zmuszony do spowodowania zaprzestania naruszeń znaku towarowego przez podmioty wydzierżawiające stanowiska oraz do podjęcia odpowiednich środków zapobiegających naruszeniom tych znaków towarowych w przyszłości.

Komentowany wyrok ma duże znaczenie biorąc pod uwagę skalę problemu, jakim jest handel podróbkami. Zdaniem Trybunału takie zakazy sądowe pełnią funkcję prewencyjną i dążą do wzrostu ochrony własności intelektualnej, przy czym nie mogą one ograniczać legalnego handlu, powinny być słuszne oraz proporcjonalne oraz nie generować nadmiernych kosztów.

0 Komentarzy
Bez kategorii

Brak odpowiedzialności karnej za niezarejestrowanie bloga jako tytułu prasowego

5 września 2016

Spór co do tego, czy blogi stanowią prasę i podlegają w związku z tym rejestracji, toczy się od dawna. 23 czerwca 2016 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu wydał wyrok, w którym orzekł, że publikacje internetowe nie podlegają przepisom ustawy Prawo prasowe z 1984 r.

Bloger prowadzący stronę www.wikiduszniki.pl w publikowanych przez siebie treściach komentował sprawy gminy, krytykując przy tym wójta. Wójt z kolei postanowił zawiadomić organy ścigania, że bloger prowadzi niezarejestrowany tytuł prasowy.

Rozpoznając sprawę sąd I instancji uznał blogera za winnego niezarejestrowania tytułu prasowego, odstępując jednocześnie od wymierzenia kary. Na brzmienie wyroku wpłynęły stwierdzenia biegłego, że blog posiada cechy prasy, jest systematycznie aktualizowany i powinien być w związku z tym zarejestrowany.

Sąd II instancji doszedł jednak do odmiennych wniosków, zmieniając zaskarżony wyrok i uniewinniając blogera. Sąd wskazał szereg argumentów, które jego zdaniem przesądzają o tym, że publikacje internetowe nie podlegają przepisom prawa prasowego. Przede wszystkim w momencie powstawania ustawy nie było dostępu do Internetu, a więc nie można uznać, że przesłanki ujęte w prawie prasowym mają wobec niego zastosowanie. Co więcej, fakt aktualizacji bloga nie przesądza jeszcze o jego periodyczności. W końcu, blog nie posiada redakcji, a więc nawet w przypadku ubiegania się o rejestrację, nie spełniałby ustawowych kryteriów.

Według sądu II instancji nieprawidłowe było także powołanie biegłego w celu oceny, czy blog podlega obowiązkowi rejestracji prasy – ocen prawnych dokonuje sędzia, biegły ma jedynie wypowiadać się w zakresie swojej fachowej wiedzy.

0 Komentarzy
własność przemysłowa

Dotacje na ochronę własności intelektualnej

30 sierpnia 2016

W ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) po raz kolejny, na podstawie ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowych w perspektywie finansowej 2014-2020, ogłosiła konkurs na dofinansowanie projektów w ramach Działania 2.3 „Proinnowacyjne usługi dla przedsiębiorstw”, Poddziałania 2.3.4. „Ochrona własności przemysłowej”.
Wnioski można składać jedynie w wersji elektronicznej, w Generatorze Wniosków, za pośrednictwem strony internetowej http://lsi1420.parp.gov.pl/home, w terminie od 18.07.2016 r. do 20.01.2017 r. Konkurs podzielony jest na etapy – każdy etap polega na naborze wniosków w danym miesiącu kalendarzowym, ich ocenę oraz opublikowanie listy ocenionych projektów wraz z przyznanymi ocenami, z wyróżnieniem projektów wybranych do dofinansowania.
Dofinansowanie obejmuje projekty dotyczące uzyskania ochrony prawa własności na poziomie krajowym, regionalnym, unijnym, a także międzynarodowym, lecz z wyłączeniem zgłoszenia w celu uzyskania ochrony i jej realizacji wyłącznie na terytorium Polski.

Dofinansowanie będzie można uzyskać na:
1. uzyskanie prawa ochrony własności przemysłowej (praw ochronnych na wzory użytkowe, praw z rejestracji wzorów przemysłowych, patentów);
2. realizację ochrony prawa własności przemysłowej, tj. gdy wnioskodawca w toczącym się postępowaniu występuje w roli broniącego posiadanych praw; postępowania te muszą dotyczyć: unieważnienia lub stwierdzenia wygaśnięcia.

Dofinansowanie przeznaczone jest dla:
a) mikroprzedsiębiorców – przedsiębiorstw, które zatrudniają mniej niż 10 pracowników i których roczny obrót lub roczna suma bilansowa nie przekracza 10 mln EUR;
b) małych przedsiębiorców – przedsiębiorstw, które zatrudniają mniej niż 50 pracowników i których roczny obrót lub suma bilansowa nie przekracza 10 milinów EUR;
c) średnich przedsiębiorców – przedsiębiorstw, które zatrudniają mniej niż 250 pracowników i których roczny obrót nie przekracza 50 milionów EUR, lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 milionów EUR.

Projekty powinny być o wartości od 10 000 zł do 1 000 000 zł, przy czym maksymalne dofinansowanie wynosi 50 % wartości kosztów kwalifikowalnych.

Jako kancelaria – RKKW Kwaśnicki Wróbel & Partnerzy sp. p. – oferujemy usługi związane ze składaniem wniosku o ww. dofinansowanie w zakresie przygotowania dokumentacji zgłoszeniowej wynalazku, wzoru użytkowego lub wzoru przemysłowego i reprezentacji przed organem ochrony własności przemysłowej w postępowaniu zgłoszeniowym, a także w zakresie prowadzenia postępowania mającego na celu realizację ochrony własności przemysłowej.

0 Komentarzy