Ciąg dalszy jednej z naszych spraw, w której – nad czym ubolewam – Sąd I instancji zachowuje się jak „zaimpregnowany” na rzeczowe argumenty… Sprawę przejęliśmy w toku, po innej Kancelarii, która – delikatnie mówiąc – niezbyt przykładała się do sprawy, dając pełne pole do popisu pełnomocnikom powódki – giganta z branży, reprezentowanego przed jedną z najbardziej renomowanych kancelarii w Warszawie. Udało nam się powstrzymać akt oskarżenia w postępowaniu karnym, a od ponad roku próbujemy odmienić bieg zdarzeń w procesie cywilnym…
Barwna opowieść Powódki…
Powódka dochodzi naprawienia szkody w wysokości 3.450.057,30 USD z tytułu rzekomego dopuszczenia się przez pozwanych (jej byłych menedżerów) czynu nieuczciwej konkurencji w postaci ujawnienia i wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa. Pozew na kilkadziesiąt stron zawiera barwne „story”, jakich to cennych informacji pozwani nie przekazali oraz nie wykorzystali w ramach konkurencyjnego przedsięwzięcia. Zdaniem powódki mieli oni przekazać konkurencji m.in. dane handlowe z kontraktów, a te z kolei miały zostać wykorzystane w celu sformułowania bardziej korzystnych ofert, które posłużyły do przejęcia kontraktów powódki. Dochodzona szkoda stanowi równowartość kontraktu utraconego z jednym z kontrahentów („kluczowym” – jak określa go powódka).
… bezkrytycznie przyjęta przez Sąd Okręgowy
Pozew (a także kolejne równie obszerne pisma procesowe) obfitują w nadinterpretacje oraz manipulacje, które – w moim przekonaniu – są oczywiste w zestawieniu z materiałem dowodowym i powinny być dostrzeżone przez uważny Sąd. Z materiału tego wynika bowiem, że nie doszło do przekazania cennych gospodarczo informacji, a powódka nie poniosła żadnej szkody. Sąd uznaje jednak roszczenie za prawdopodobne i zarządza zajęcie wierzytelności z kont bankowych pozwanych ze wszystkich banków w Polsce! Nietrudno sobie wyobrazić, jak takie zabezpieczenie (przy tak ogromnej kwocie) wpływa na normalne funkcjonowanie w dzisiejszym świecie! Oznacza de facto konieczność funkcjonowania bez konta bankowego, co uniemożliwia chociażby prowadzenie działalności gospodarczej.
Sąd Apelacyjny wytyka błędy, a Sąd Okręgowy swoje
Pierwsze postanowienie przeciwko pozwanym Sąd Apelacyjny uchyla na skutek naszego zażalenia, zarzucając nierozpoznanie istoty sprawy i nakazuje szczegółowe przeanalizowanie materiału dowodowego. Sąd Okręgowy wydaje jednak kolejne postanowienie – identyczne w swej treści, jedynie nieznacznie rozbudowując uzasadnienie. Sąd Apelacyjny postanowienie to po raz drugi uchyla, wskazując ponownie, że zaniechano analizy materiału dowodowego, a tym samym po raz kolejny nie rozpoznano istoty sprawy. Sąd Okręgowy udziela jednak identycznego zabezpieczenia po raz trzeci!
Roszczenie nieuprawdopodobnione
Zażalenie na trzecie z rzędu postanowienie po raz kolejny zostaje uwzględnione, jednak tym razem Sąd Apelacyjny (postanowieniem z dnia 29.06.2016 r., sygn. akt VI ACz 235/16) zmienia postanowienie Sądu Okręgowego oraz oddala w całości wniosek powódki o zabezpieczenie, uznając roszczenie za nie uprawdopodobnione. Jak wskazuje Sąd Apelacyjny, powódka powinna wykazać zaistnienie szkody, jej rozmiar oraz związek przyczynowy pomiędzy działaniem pozwanych a szkodą. Natomiast ustalony przez Sąd I Instancji rozmiar szkody, oparty na przedłożonej przez powódkę opinii prywatnej, jest błędny i niezgodny z powszechnie przyjętą na gruncie nieuczciwej konkurencji metodą dyferencyjną ustalania szkody. Sąd Apelacyjny zauważa również, ze powódka zanotowała wzrost przychodów w roku 2012 w porównaniu do 2011 r., a utraconego kontrahenta zastąpiła innym. Dodatkowo, dotychczas przeprowadzone dowody wskazują, że do zakończenia współpracy powódki z jej „kluczowym klientem”
doszło na skutek braku porozumienia stron, co do dalszych warunków współpracy, a nie na skutek zachowania pozwanych.
Smutna refleksja
Działanie Sądu I instancji jest szczególnie niepokojące. Sąd Okręgowy aż trzy razy udzielił zabezpieczenia (przy tym tak dolegliwego dla pozwanych) nie oceniając kwestii wiarygodności twierdzeń powoda odnośnie poniesienia przez niego szkody, na co konsekwentnie wskazywaliśmy w składanych zażaleniach. Zajęcie wierzytelności z kont bankowych w dzisiejszych czasach drastycznie utrudnia funkcjonowanie, stąd też rozwaga ze strony sądu jest tu konieczna. Należy ubolewać, że sąd w tej sprawie był „głuchy” na oczywiste argumenty, a jego decyzje były tak krzywdzące dla pozwanych. Regulacje przewidziane przez ustawę o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji mają na celu chronić przedsiębiorców wyłącznie przed nieuczciwą konkurencją. Niedopuszczalne jest wykorzystywanie przewidzianych w prawie mechanizmów do zwalczania podmiotów, które posługując się wyłącznie swoją wiedzą i doświadczeniem chcą rozpocząć prowadzenie działalności konkurencyjnej. Sądy powinny widzieć i dostrzegać te różnicę. W innym przypadku, orzeczenia sądowe stają się narzędziem do zwalczania konkurencji, a nie orężem walki przed konkurencją nieuczciwą.
