Zgodnie z art. 11 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża to lub narusza interes przedsiębiorcy. Regulację tę stosuje się m.in. do osoby, która świadczyła pracę na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego.
W stanie faktycznym jednej ze spraw, rozstrzyganych przez Sąd Okręgowy w Warszawie, współpracownicy pewnej spółki postanowili założyć przedsięwzięcie konkurencyjne, a przy jego zakładaniu wymieniali między sobą pewne informacje dotyczące swojej macierzystej spółki. Były pracodawca zarzucił im, że wykorzystali tajemnicę przedsiębiorstwa przy tworzeniu konkurencyjnego podmiotu, ułatwiając mu rynkowy start, a zarazem wyrządzając byłemu pracodawcy szkodę (w związku z utratą jednego z kontrahentów).
Sąd uznał roszczenia powoda za uprawdopodobnione oraz udzielił zabezpieczenia roszczenia majątkowego (poprzez zajęcie wierzytelności z kont bankowych). Sąd nie wyjaśnił motywów swojego działania – wydaje się jednak, że to, iż pozwani wymieniali między sobą informacje dotyczące powoda, wystarczyło do uznania przez Sąd, że naruszyli oni tajemnicę jego przedsiębiorstwa.
W postępowaniu zażaleniowym pozwani (reprezentowani od pewnego momentu przeze mnie) podnieśli, że Sąd nie ocenił wagi oraz znaczenia wymienianych informacji pod kątem możliwości uznania ich za tajemnicę przedsiębiorstwa, a także całkowicie pominął twierdzenia oraz dowody przytaczane przez pozwanych. Tymczasem informacje, dotyczące powoda, które znalazły się w korespondencji pozwanych, są publicznie dostępne za pomocą innych źródeł i/lub nie posiadają wartości gospodarczej (informacje o charakterze archiwalnym lub pozbawione znaczenia informacji wrażliwych), a przede wszystkim powód zaniechał podjęcia jakichkolwiek działań, polegających na wskazaniu pracownikom/współpracownikom katalogu informacji, które powód chce chronić, jak też nie podjął działań w celu zachowania ich w poufności.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dn. 07.05.2015 (sygn. akt: VI Acz 15/15) uchylił postanowienie w sprawie zabezpieczenia oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Sąd Apelacyjny zarzucił, że Sąd Okręgowy w istocie nie dokonał oceny żadnej z przesłanek koniecznych do udzielenia zabezpieczenia, tj. uprawdopodobnienia roszczenia oraz interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczeniu. Ponadto nie uwzględnił twierdzeń oraz dowodów pozwanych, dając bezkrytyczną wiarę twierdzeniom powoda.
Mam nadzieję, że Sąd rozpoznając sprawę ponownie, rzetelnie zbada zaoferowany przez strony materiał dowodowy oraz dokona prawidłowej oceny, czy w sprawie w istocie mogło dojść do ujawnienia czy wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa. Nie można bowiem zakładać, że wymiana jakichkolwiek informacji o przedsiębiorstwie oznacza automatycznie przekazanie informacji, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Obowiązku rzetelnej oceny całego materiału dowodowego nie uchyla przecież okoliczność, że mamy do czynienia z postępowaniem zabezpieczającym, zwłaszcza w sytuacji, kiedy sąd w ramach zabezpieczenia stosuje dotkliwe środki uniemożliwiające, a co najmniej znacznie utrudniające, pozwanym normalne funkcjonowanie.
