Do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wpłynął wniosek Sądu Apelacyjnego w Paryżu o wydanie w trybie prejudycjalnym wyroku w sprawie dotyczącej reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej. Wniosek został złożony w ramach rozpoznawania sporu toczącego się pomiędzy spółką ITM Alimentaire International SASU (właściciela sieci sklepów Intermarche) a spółką Carrefour Hypermarches SAS w przedmiocie wprowadzającej w błąd kampanii reklamowej produktów sprzedawanych w hipermarketach sieci Carrefour.
Spoty reklamowe sieci Carrefour emitowane we francuskiej telewizji oparte były na porównywaniu cen produktów ofertowanych przez tę sieć z cenami obowiązującym w sklepach sieci Intermarche. W spotach pomijano jednak informację o tym, że sklepy Carrefour są sklepami większego formatu (hipermarketami) niż Intermarche. Właściciel sieci Intermarche żądał więc zaprzestania rozpowszechniania reklamy i zażądał naprawienia szkód, które zostały spowodowane reklamą wprowadzającą w błąd.
Sąd I Instancji uznał roszczenie ITM. Spółka Carrefour zaskarżyła wyrok i wniosła, aby Sąd Apelacyjny w Paryżu zwrócił się do TSUE z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym.
W dniu 08.02.2017 r. Trybunał Sprawiedliwości UE wydał wyrok, w którym stwierdził, że niedozwolona jest reklama porównująca ceny produktów sprzedawanych w sklepach różnej wielkości lub różnego formatu, jeżeli sklepy te należą do sieci, z których każda posiada szereg sklepów różnej wielkości lub różnego formatu, oraz jeżeli reklamodawca porównuje ceny stosowane w należących do jego sieci sklepach większych lub większego formatu z cenami podawanymi w należących do konkurencyjnych sieci sklepach mniejszych lub mniejszego formatu, chyba że konsumenci zostali poinformowani w sposób jasny i w samym przekazie reklamowym, że porównanie zostało dokonane między cenami stosowanymi w należących do sieci reklamodawcy sklepach większych lub większego formatu i cenami podawanymi w należących do konkurencyjnych sieci sklepach mniejszych lub mniejszego formatu.
TSUE podkreślił, że jest oczywiste, że ceny towarów w sklepach różnej wielkości i różnego formatu mogą się różnić, co oznacza, że proste porównanie może mieć skutek w postaci tworzenia lub sztucznego zwiększania różnicy między cenami reklamodawcy i cenami jego konkurentów, w zależności od sklepu, którego ceny się porównuje.
Trybunał dodał, że ocena czy dana reklama jest niedozwoloną reklamą porównawczą należy do sądu krajowego, który powinien zbadać w trakcie postępowania w okolicznościach tego przypadku czy określona reklama spełnia wymóg obiektywności porównania lub czy ma charakter wprowadzający w błąd. W trakcie badania należy uwzględnić po pierwsze sposób postrzegania tej reklamy przez przeciętnego, właściwie poinformowanego, dostatecznie uważnego i rozsądnego konsumenta danych produktów, a po drugie informacje znajdujące się w omawianej reklamie, w szczególności te dotyczących sklepów należących do sieci reklamodawcy oraz sklepów należących do konkurencyjnych sieci, w których stosowane ceny zostały porównane.
Wyrok TSUE z dnia 08.02.2017 r., sprawa C-562/15.
