Browsing Tag

tajemnica przedsiębiorstwa

aktualności

Wygrywamy dla Klienta spór z byłym członkiem zarządu (z nieuczciwą konkurencją w tle)

11 października 2019

Nasz Klient – spółka z branży strategii marketingowych został pozwany przez byłego członka zarządu o zapłatę wynagrodzenia (kilkaset tysięcy złotych) za realizowane w ramach spółki projekty. Poza pełnieniem funkcji Prezesa Zarządu, osoba ta kierowała – na podstawie umów o współpracy ze spółką – wykonaniem projektów przygotowania strategii marketingowych, zleconych spółce przez jej klientów. Spór pojawił się, gdy spółka powzięła wiedzę, że  w końcowym etapie działalności na rzecz spółki, Prezes Zarządu potajemnie zaangażowała się w działalność konkurencyjną, a zapytania ofertowe spływające od klientów były przez nią przekazywane do procedowania w ramach konkurencyjnego podmiotu.

W ramach obrony przed roszczeniami byłego Prezesa Zarządu podnieśliśmy  dwustopniową argumentację: 1) nieważność umów, które były podstawą dochodzenia świadczeń z uwagi na niezachowanie wymogów z art. 210 § 1 KSH (zgodnie z tą regulacją, w umowach pomiędzy spółką o członkiem zarządu, spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników)  2) zarzut potrącenia dochodzonej należności z wierzytelnościami spółki, wynikającymi z kar umownych za ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa (ujawnienie zapytań ofertowych do konkurencyjnego podmiotu) oraz ze szkody wyrządzone naruszeniem zobowiązania do powstrzymania się od działalności konkurencyjnej przez członka Zarządu (utrata kontraktów).

Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z czerwca 2019 r.  roszczenia  względem  Klienta zostały w całości oddalone. Dodatkowo, po wyroku Sądu I instancji strony zawarły ugodę, na mocy której była Prezes Zarządu zobowiązała się nie kwestionować wyroku Sądu I instancji, a nadto zobowiązała się zapłacić dodatkowo na rzecz spółki kwotę 200.000 zł w zamian za zrzeczenie się wszelkich roszczeń związanych z naruszeniem tajemnicy przedsiębiorstwa spółki oraz podjęciem działalności konkurencyjnej w trakcie sprawowania zarządu.

Klienta w sporze reprezentowała mec. Aneta Pankowska ze wsparciem adw. Aleksandry Kieliszek.

nieuczciwa konkurencja prawo autorskie własność przemysłowa

Czy i jak można skutecznie ochronić pomysł?

31 stycznia 2019
pomysł

Z pewnością każdy z nas choć raz w ciągu swojego życia wpadł na ciekawy czy innowacyjny pomysł. Być może dotyczył on fabuły pionierskiej powieści obyczajowej, nowatorskiej formulacji nawozu sztucznego, usprawnienia produkcji napojów alkoholowych, czy też awangardowej koncepcji na prowadzenie działalności gospodarczej. Niewykluczone, że często ta spontanicznie powstała idea mogłaby stać się przyczynkiem dla istotnego rozwoju w danej dziedzinie. Jednakże od zrodzenia się pomysłu do etapu jego efektywnej realizacji, wciąż do pokonania pozostaje długa, usiana licznymi „pułapkami”, droga. Przykładowo, na podobny pomysł może wpaść inna osoba, która będzie partycypować w zyskach z gospodarczego wykorzystania danej idei twórczej. Konkurencyjny podmiot może również wejść w posiadanie informacji co do realizowanego przez nas zamysłu (np. projektu innowacyjnego produktu) a następnie wykorzystać go we własnej działalności gospodarczej. W jaki zatem sposób, w trakcie wcielania swojego pomysłu w życie, skutecznie chronić go przed niepowołanym dostępem?

Prawo autorskie nie zawsze jest skutecznym środkiem ochrony…

Dość powszechnym (lecz niestety często błędnym) przekonaniem wśród przedsiębiorców jest wiara w skuteczność reżimu prawnoautorskiego dla ochrony pomysłu. Natomiast, jak stanowi art. 1 ust. 21 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych („PrAut”), ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia. Oznacza to, że ochronie prawnoautorskiej nie podlegają m.in. odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne. Tak sformułowana regulacja wynika z utartego przeświadczenia, iż utwór, aby móc być chroniony, powinien być przedmiotem percepcji, dokonywanej przez zainteresowanego odbiorcę. Zapatrywanie to wyraża także art. 1 ust. 1 PrAut, zgodnie z którym: utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Dopiero zatem uzewnętrzniony przez autora pomysł, wyrażony i ujęty w formie „utworu” może być przedmiotem ochrony prawnoautorskiej (o ile spełnia prawnoautorskie przesłanki ochrony – tj. jest wynikiem działalności twórczej o indywidualnym charakterze). Owo uzewnętrznienie może być przy tym dokonane w dowolnej postaci, przykładowo wyartykułowane w ramach szkolenia, wykładu bądź innego przemówienia, spisane na kartce jako instrukcja, czy też w ramach publikacji naukowej, książki fabularnej, itp. Trzeba jednak pamiętać, że wciąż to nie pomysł jako taki będzie chroniony, a środek za pomocą którego go wyraziliśmy (treść nagrania, instrukcji, przemówienia na szkoleniu bądź wykładzie, publikacji naukowej, książki), tj. inaczej mówiąc: efekt twórczej realizacji koncepcji zrodzonej w umyśle twórcy. Ochronie będzie więc podlegał końcowy etap wdrażania pomysłu w życie, czyli odpowiednio skompilowany w utwór.

… więc może ochrona patentowa?

Ochrona patentowa jest udzielana na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania. Czy na tej podstawie możliwa jest zatem ochrona pomysłu?

Podobnie jak w przypadku prawa autorskiego, na gruncie ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej („PWP”) pomysł nie będzie podlegać ochronie dopóty, dopóki nie zostanie urzeczywistniony w postaci wynalazku, tj. rozwiązania technicznego o wartości dodanej dla aktualnego stanu techniki. Innowacja w postaci wynalazku musi cechować się tzw. przemysłową stosowalnością, co oznacza iż dzięki niemu – a dokładniej dzięki konstrukcji, założeniom, czy funkcjonalnościom wynalazku – może być uzyskiwany produkt bądź też dany sposób może być wykorzystywany w jakiejkolwiek działalności przedsiębiorstwa. Innymi słowy ochronie patentowej podlegają jedynie techniczne wytwory kreacji twórczej (intelektualnej), które najczęściej przebierają postać urządzenia, procesu, czy formulacji chemicznej.

O niemożności ochrony pomysłu jako wynalazku świadczy również art. 28 PWP, zgodnie z którym za wynalazki nie uważa się m.in. odkryć, teorii naukowych i metod matematycznych, planów, zasad i metod dotyczących działalności umysłowej lub gospodarczej oraz gier, itd. Wobec tego również ochrona patentowa umożliwia ochronę dopiero końcowego etapu wdrażania innowacji w działalności gospodarczej. W tym przypadku będzie to rozwiązanie techniczne stanowiące urzeczywistnienie pomysłu.

Pomysł jako know-how przedsiębiorstwa

Warto zastanowić się, czy pomysł – jako innowacyjny i przysługujący wyłącznie jego autorowi – może być chroniony jako know-how, którego ochronę przewiduje obecnie art. 11 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji („UZNK”). Zgodnie z dyspozycją tego przepisu, czynem nieuczciwej konkurencji jest ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Stąd też nasuwa się pytanie, czy zatem tajemnica przedsiębiorstwa swoim desygnatem obejmuje ochronę pomysłu?

Pod pojęciem tajemnicy przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności.

Przepisy UZNK nie formułują dodatkowych wymogów formalnych, od których możliwość ochrony informacji byłaby uzależniona. Przede wszystkim takie informacje nie muszą być urzeczywistnione, spisane, czy utrwalone na jakimkolwiek nośniku. Oznacza to, że w zasadzie każda informacja o potencjalnej wartości gospodarczej może podlegać ochronie jako tajemnica przedsiębiorstwa, o ile jest niejawna, nieoczywista (niełatwo dostępna) dla osób zwykle zajmujących się tego rodzaju wiadomościami, a przedsiębiorca podjął – przy zachowaniu należytej staranności – działania w celu utrzymania tej informacji w poufności. Wydaje się więc, że tego rodzaju reżim ochrony prawnej będzie istotny dla ochrony pomysłu w trakcie procesu jego wdrażania jako innowacji w przedsiębiorstwie.

Skuteczność ochrony know-how na gruncie nowych przepisów UZNK

Ochrona know-how (informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa) nie wydaje się być jednak na tyle silna, jak ochrona patentowa czy też prawnoautorska, które przyznają twórcom ustawową wyłączność do wytworów ich pracy intelektualnej. Przedsiębiorca, będący autorem informacji, musi stale nadzorować oraz kontrolować przetwarzanie informacji, tak by jego know-how nie stało się powszechnie dostępne. Co więcej ostatnia nowelizacja UZNK, która weszła w życie w dniu 4 września 2018 r., wprowadziła do art. 11 UZNK liczne wyłączenia legalizujące co do zasady bezprawne pozyskanie, ujawnienie czy wykorzystanie cudzego know-how. Naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa nie będzie więc rodziło odpowiedzialności, gdy zostanie ono dokonane w warunkach ochrony uzasadnionego interesu chronionego prawem, w ramach korzystania ze swobody wypowiedzi lub w celu ujawnienia nieprawidłowości, uchybienia, działania z naruszeniem prawa dla ochrony interesu publicznego (w tym przypadku chodzi o działania tzw. sygnalistów), lub też wobec związków zawodowych, na określonych w ustawie warunkach (art. 11 ust. 8 UZNK). Wskazane wyłączenia zdają się być jednak sformułowane przez ustawodawcę nad wyraz ogólnie oraz nieprecyzyjnie. Nie sposób przewidzieć jak sądy będą definiować określenie „interesu chronionego prawem” (w takim wyrażeniu może mieścić się chociażby pojęcie interesu prywatnego, interesu społecznego czy zbiorowego interesu konsumentów), jak również kiedy taka ochrona będzie uważana za uzasadnioną.

Najbardziej kontrowersyjna zdaje się być jednak legalizacja naruszeń know-how w ramach korzystania ze swobody wypowiedzi. Jak bowiem wskazano w uzasadnieniu projektu nowelizacji, pojęcie swobody wypowiedzi należy rozumieć szeroko, tj. jako wolność wyrażania poglądów, pozyskiwania informacji i ich rozpowszechniania, także w ramach działalności prasowej. Tak szerokie interpretowanie przesłanki „swobody wypowiedzi” budzi jednak poważne wątpliwości, dając w tym przypadku duże możliwości potencjalnym naruszycielom w kontekście uzasadnionego w ich mniemaniu naruszenia know-how. W zasadzie każda wypowiedź ujawniająca informacje poufne przedsiębiorstwa może być dokonywana w warunkach wolności rozpowszechniania wiadomości. Tym bardziej, gdy jest dokonywana dla ochrony prawnie chronionego interesu.

Wydaje się zatem, że w przypadku opisywanego wyłączenia odpowiedzialności za naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa powinno chodzić w istocie o swobodę wypowiedzi dziennikarskiej, ponieważ w innym przypadku ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa byłaby iluzoryczna. Także i w tym przypadku istnieją pewne ryzyka, ponieważ na obecnym etapie rozwoju społeczeństwa informacyjnego wykonywanie zawodu dziennikarza nie ogranicza się wyłącznie do publikowania w prasie. Dziennikarze swoją działalność informacyjno-redakcyjną prowadzą również na portalach takich jak: facebook.com czy twitter.com, co może znacząco utrudniać przedsiębiorcom monitorowanie naruszeń tajemnicy przedsiębiorstwa.

Brak skutecznej recepty na ochronę prawną pomysłu

Ustawodawca nie przewiduje możliwości ochrony pomysłu jako takiego. Natomiast proces wdrażania w życie zrodzonej w umyśle autora idei (koncepcji), a raczej informacje składające się na ten proces, mogą być chronione na podstawie art. 11 UNZK, w sytuacji gdy zostaną spełnione przesłanki wskazane w przywołanym przepisie. Nie można jednak upatrywać w ustawodawstwie skutecznego panaceum na ochronę pracy intelektualnej człowieka, zwłaszcza tej wyartykułowanej na zewnątrz lecz w swej formie banalnej (tj. pomysł). O wiele rozważniejszym jest prewencyjne stosowanie fizycznych środków ochrony (przede wszystkim ograniczenie dostępu do informacji poufnych wobec osób trzecich, także pracowników) czy zawieranie umów o zachowaniu poufności.

nieuczciwa konkurencja

Szkolenie: „Ochrona know-how po 9.6.2018 r. Jak skutecznie chronić sekrety firmy” z udziałem Mec. Anety Pankowskiej

1 października 2018

Szanowni Państwo,

serdecznie zachęcamy do wzięcia udziału w szkoleniu organizowanym przez Rzeczpospolitą, na temat: „Ochrona know-how po 09.06.2018 r. Jak skutecznie chronić sekrety firmy”. Szkolenie odbędzie się w Warszawie w dniu 17 października 2018 r. w siedzibie Dziennika Rzeczpospolita.

Cel szkolenia

W ramach szkolenia zostaną przedstawione i omówione zmiany w zakresie zasad ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa i niejawnego know-how, dokonane wdrożeniem przez polskiego ustawodawcę dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem.

W trakcie szkolenia przedstawione zostaną:

  • aktualne problemy związane ze skuteczną ochroną know how;
  • metody zapobiegania ujawnianiu tajemnic;
  • sankcje za naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa;
  • sposoby dochodzenia swoich praw w przypadku naruszenia know how.

Jednym z prelegentów będzie: r.pr. Aneta Pankowska, która poprowadzi wykład na temat: „Co zrobić, gdy były pracownik/współpracownik lub konkurencyjny podmiot bezprawnie wykorzysta poufne know-how (kradzież know-how)?”

W ramach wystąpienia zostanie dokonany przegląd narzędzi prawnych, z jakich można skorzystać w przypadku bezprawnego wykorzystania chronionego know-how przez byłego pracownika/współpracownika lub konkurencyjną firmę. Podczas prezentacji zostaną omówione praktyczne aspekty dochodzenia ochrony w oparciu o praktyczne case’y prowadzone przez Kancelarię RKKW. Uczestnicy dowiedzą się, z jakich narzędzi warto skorzystać oraz jak należy ich użyć, aby ochrona była jak najbardziej efektywna.

O zmianach w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, dokonanych w związku z implementacją ww. dyrektywy, pisaliśmy na blogu pod tym linkiem: https://ipprocesowo.com/zmiany-w-ustawie-o-zwalczaniu-nieuczciwej-konkurencji/

nieuczciwa konkurencja

Tajemnica przedsiębiorstwa: jak nie dać się ograć?

11 września 2018
tajemnica przedsiębiorstwa

W dniu 27.08.2018 r. na łamach gazety „Parkiet” został opublikowany artykuł pt. „Tajemnica przedsiębiorstwa: jak nie dać się ograć?”, autorstwa partnerów Kancelarii RKKW – r. pr. Anety Pankowskiej i r. pr. dr. Radosława Kwaśnickiego.

Serdecznie zachęcamy do zapoznania z lekturą, która dotyka niezwykle ważkiego dla wszystkich przedsiębiorców tematu.

Artykuł w pełnym rozmiarze jest również dostępny do pobrania pod linkiem: https://ipprocesowo.com/wp-content/uploads/2018/09/180827_PARKIET_TAJEMNICA-PRZEDSI%C4%98BIORSTWA.pdf

nieuczciwa konkurencja

Co powinna zawierać umowa o zachowaniu poufności (NDA)?

7 grudnia 2016

Zasady związane z przekazywaniem i wykorzystywaniem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa (lub uznawanych przez przedsiębiorcę za poufne) powinny być określone przez strony w umowie o zachowaniu poufności (z ang. NDA – non-disclosure agreement lub CDA – confidential disclosure agreement) lub w odpowiednio sformułowanej klauzuli wprowadzonej do innej umowy zawieranej przez strony. Przepisy prawa nie określają szczególnych wymogów, które taka umowa powinna spełniać. Jak zatem prawidłowo skonstruować skuteczną umowę o zachowaniu poufności?

Kto i kiedy powinien zawrzeć umowę o zachowaniu poufności?

Umowa NDA powinna być zawarta zawsze wtedy, kiedy dana osoba uzyskuje dostęp do danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Najczęściej dotyczy to oczywiście pracowników, którzy zobowiązani są do zachowania szeroko rozumianej tajemnicy pracodawcy na podstawie przepisów kodeksu pracy. Warto więc zastanowić się nie tylko nad uszczegółowieniem obowiązku zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa przez pracowników, ale również nad zawarciem NDA z kontrahentami, z którymi prowadzimy negocjacje i zawieramy umowy, firmami wykonującymi dla nas badania due dilligence, przyszłymi inwestorami, czy też osobami, z którymi zawieramy umowy o dzieło lub zlecenia.

Jaką formę powinna mieć umowa o zachowaniu poufności?

Przepisy nie wymagają zachowania szczególnej formy tej umowy. Dla celów dowodowych oraz ewentualnego skutecznego dochodzenia roszczeń zasadne jest jej sporządzenie w formie pisemnej.

Jaka jest minimalna treść NDA, aby skutecznie chronić informacje poufne

1. Ustalenie zakresu informacji, które są poufne

Podstawowym elementem treści umowy o zachowaniu poufności jest ustalenie zakresu informacji, jakie uznawane są za tajemnicę przedsiębiorstwa. Niewystarczające jest wprowadzenie tak często stosowanego m.in. w umowach o pracę sformułowania, że tajemnicą przedsiębiorstwa są „wszelkie informacje o działalności spółki, których ujawnienie mogłoby naruszać interesy spółki” – taka klauzula nie może stanowić podstawy do dochodzenia roszczeń przez przedsiębiorcę. Z tego względu niezbędne jest wymienienie przynamniej przykładowego katalogu informacji, które powinny zostać zachowane w tajemnicy (np. opracowania, opinie, umowy), a najlepiej sporządzenie odrębnego dokumentu bądź regulaminu, w którym zostaną skonkretyzowane informacje poufne dla danego przedsiębiorcy.

2.Określenie celu, w jakim informacje są przekazywane

Warto sprecyzować cel zawarcia umowy o poufności, tzn. komu i dlaczego udostępniamy informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa (np. pracownikom firmy x w celu wykonania badania due dilligence; Janowi Kowalskiemu w celu wykonania umowy o świadczenie usług). Często spotykane i prawidłowe są również zobowiązania, że przekazane informacje nie będą wykorzystane ani przetwarzane w inny sposób niż dla celów realizacji zawartej umowy.

3.Ustalenie minimalnych sposobów postępowania z informacjami stanowiącymi tajemnicę przedsiębiorstwa

Ten element umowy o poufności nie jest niezbędny do zapewnienia jej skuteczności. Warto jednak wskazać przynamniej minimalny katalog zachowań, jakie zdaniem przedsiębiorcy powinny być podejmowane wobec informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa (np. odpowiednie zabezpieczanie dysków wymiennych hasłem, zakaz wynoszenia dokumentów poza miejsce pracy). Zasadne jest również wskazanie sposobu „zwrotu” informacji lub nośników danych zawierających tajemnicę przedsiębiorstwa po zakończeniu współpracy.

4.Ustalenie zasad kontraktowej odpowiedzialności

Ustawową podstawą odpowiedzialności za naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa jest art. 18 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji i art. 415 kodeksu cywilnego. W obu przypadkach przedsiębiorca, który dochodzi przysługujących mu roszczeń, musi wykazać spełnienie wszystkich określonych w danym przepisie przesłanek, w tym przede wszystkim przesłanki szkody. Dokładne wykazanie wysokości poniesionej szkody jest natomiast często utrudnione lub wręcz niemożliwe. Zasadne jest więc wprowadzenie do NDA kary umownej za naruszenie przepisów zawartej umowy (odpowiedzialność kontraktowa). W przypadku dochodzenia roszczeń na tej podstawie wystarczy jedynie wykazać, że doszło do naruszenia umowy prowadzącego do powstania szkody oraz że na tę okoliczność zastrzeżono karę umowną w odpowiedniej wysokości.

W przypadku wprowadzenia do NDA kary umownej należy zabezpieczyć się na wypadek, gdyby jej wysokość była niewystarczająca na pokrycie szkody poprzez zastrzeżenie w umowie prawa do dochodzenia odszkodowania przewyższającego karę umowną.

5.Czas trwania umowy

Z uwagi na fakt, że jedynie pracownika obowiązuje ustawowe ograniczenie czasowe do zachowania informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w poufności (do 3 lat od ustania stosunku pracy – z możliwością przedłużenia tego okresu na dłuższy czas w odrębnej umowie) oraz że przepisy nie precyzują, jak długo dana informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa (liczy się fakt wykazywania przez nią wartości gospodarczej dla danego przedsiębiorcy), warto sprecyzować okres przez jaki ma obowiązywać umowa o zachowaniu poufności, aby jak najpełniej uchronić się przed ewentualnym zaistnieniem szkody.

 ***

Podsumowując, warto odpowiednio sformułować postanowienia umowy o zachowaniu poufności, aby zapewnić realną ochronę interesów przedsiębiorcy, przeciwdziałać ewentualnym naruszeniom oraz skutecznie dochodzić roszczeń odszkodowawczych.