W sporach o naruszenie dóbr osobistych za pośrednictwem prasy dobrze jest jak najszybciej porozumieć się z wydawcą. Szansa na zwarcie ugody jest tym większa, że po stronie wydawcy zwykle nie występują emocje, więc jest on w stanie realnie spojrzeć na możliwy wynik sporu. Inaczej jest w sprawach tzw. zwykłych naruszeń, gdzie rozpowszechnianie obraźliwych treści zwykle jest efektem szerszego konfliktu. Po obu stronach występują emocje, a te, jak wiadomo, często „trzeźwą” ocenę sytuacji ograniczają.
W moim przekonaniu ugoda jest najszybszym, najtańszym i najskuteczniejszym sposobem rozwiązania sporu związanego z naruszeniem dóbr osobistych. Dlatego nakłaniamy klientów do zawierania ugód i coraz częściej takie ugody zawieramy.
Najnowsza taka ugoda związana była ze sporem dotyczącym nieprawdziwych, wprowadzających w błąd i zniesławiających stwierdzeń, zawartych w artykule prasowym, który został opublikowany na jednym z portali internetowych.
Do negocjacji ugodowych doszło niemal zaraz po złożeniu pozwu. W ramach ugody wydawca zobowiązał się do usunięcia z sieci nie tylko spornego artykułu, ale także dwóch innych, które zostały opublikowane później i również dotyczyły naszych klientów. W ramach usunięcia skutków naruszenia opublikowano oświadczenie zawierające przeprosiny, przy czym publikacja nastąpiła na portalu www.wgospodarce.pl, a także w papierowym wydaniu tygodnika wSieci. W przypadku publikacji treści naruszających dobra osobiste, kluczowe jest właśnie opublikowanie oświadczenia przepraszającego. Co do zasady powinno to nastąpić za pośrednictwem tego medium, w którym doszło do naruszenia. Chodzi o to, żeby oświadczenie takie mogło dotrzeć do tych samych odbiorców, którzy mogli zapoznać się z obraźliwa treścią.
Zaletą ugody pozasądowej jest także to, że można nią objąć także dodatkowe kwestie, nie związane ściśle z dokonanym naruszeniem (np. zawrzeć dodatkowe zobowiązania co do zachowania się w przyszłości, i ewentualnie obwarować je karą umowną).
